تعیین سطح لغزش بحرانی غیردایره ای شیروانی های خاکی در حالت شبه دینامیکی با استفاده از تکنیک بهینه سازی

تحلیل پایداری شیروانی های خاکی با استفاده از روش های تعادل حدی از پرکاربردترین روش های تحلیل است. مهم ترین گام در تحلیل به کمک روش های تعادل حدی، یافتن سطح لغزش بحرانی است. تعیین بحرانی ترین سطح لغزش از این جهت حائز اهمیت است که محاسبه ی ضریب اطمینان حداقل که معمولا هدف انجام تحلیل پایداری است در این سطح لغزش انجام می شود. شکل سطح لغزش در بسیاری از روش های تحلیل به صورت دایره ای در نظر گرفته می شود که دلیل عمده ی این فرض ایجاد سهولت در انجام محاسبات می باشد. مطالعاتی که تاکنون با موضوع تحلیل پایداری شیروانی ها و جستجو و یافتن سطح لغزش بحرانی انجام شده است به تدریج تکامل بیشتری یافته و تلاش دارد با حذف محدودیت ها و فاصله گرفتن از فرضیات ساده کننده، با رویکردهایی واقع گرایانه و علمی، سطح گسیختگی بحرانی غیردایره ای، دارای ضریب اطمینان حداقل را که انطباق بیشتری با رفتار شیروانی های خاکی در طبیعت و واقعیت دارد ارائه کند. از بین روش های پیشنهادی، روش های مبتنی بر مفهوم بهینه سازی برای تعیین سطح لغزش بحرانی به دلیل مزایای زیادی که دارند بیش از سایر روش ها و به طور گسترده ای در آنالیز پایداری شیروانی به کار می رود. در این پایان نامه به ارائه ی روشی نو برای بهینه سازی سطح لغزش غیردایره ای و یافتن کمترین مقدار ضریب اطمینان با استفاده از برنامه ی doss پرداخته می شود. doss برنامه ای است که به زبان فرترن نوشته شده است و بخش قابل ملاحظه ای از کار حاضر را به خود اختصاص داده است. این برنامه قادر است بحرانی ترین سطح لغزش دایره ای را با استفاده از روش جستجو و بحرانی ترین سطح لغزش غیردایره ای را با استفاده از روش بهینه سازی پیدا نماید. همچنین در صورتی که از شمع در مسلح سازی شیروانی استفاده شود این برنامه قادر به تحلیل شمع، و محاسبه موقعیت بهینه برای شمع می باشد. این برنامه برای تمام محیط های همگن و ناهمگن با تراز آب زیرزمینی، در دو حالت استاتیکی و شبه دینامیکی قابل کاربرد است. در ادامه با حل چندین مثال ، و مقایسه ی آن با نتایجِ حاصل از دیگر محققین و همچنین دیگر برنامه های موجود، کارایی و صحت روش پیشنهاد شده و همچنین دقت برنامه doss مورد بررسی قرار گرفته است.